Bugün size sağlık çalışanları ile ilgili düşüncelerimi ve onlara sarf edilen bazı cümlelere cevaplar vermek istiyorum. Favori cümlemizle başlayalım:
– Bizim vergimizle maaş alıyorsunuz?
Sevgili okurlarımız, sağlık çalışanları da vergi ödüyor. Hani televizyonlarda boy boy gösterilen maaş listeleri var ya, işte onlar brüt rakamlar. Öyle bir kazançları yok. Sizin bahsettiğiniz vergiler sağlık çalışanlarından da kesiliyor. Belki de siz, sağlıkçıların vergisiyle kazanıyorsunuzdur. Hiç sordunuz mu?
– Hemşireler oturuyor, telefon bakıyorlar, gülüyorlar. Biz burada canımızla uğraşıyoruz.
Siz canınızla uğraşıyorsunuz, onlar ise canlarınızla, yani tek bir hastanın sorumluluğu değil üzerlerinde ki. Hemşireler oturmazsa, gülmezse, konuşmazsa sizin canlarınıza bakarken nasıl itinalı olabilirler? Ayakta kalıp zihinlerini dinç tutmaları için dinlenmeleri ve deşarj olmaları gerek. Yoksa güç toplayamazlar.
– Yaptıkları hiçbir iş yok. Bir de surat beş karış.
Ne zaman hastalansak sağlıkçılardan medet umuyoruz, değil mi? Yoğun çalışıyorlar, siz hiçbir sağlık çalışanına tebessüm ettiniz mi? Bir kez deneyin, onlar da gülümseyecek. Gülümsemek bulaşıcıdır. Bir kez siz deneyin. Yargılamak çok daha kolay ama sizinle ilgilenirken onların da birer insan olduğunu unutmayın lütfen.
Hastalarımızın ağrıları olabilir. Bir an önce iyileşsin isteyebiliriz. Hatta geceyi uyuyarak geçirsinler, biz de rahat edelim diyebiliriz. Ancak bilmediğiniz bir şey var ki o da her şeyin bir işleyişi var. Her şeyin bir düzeni, bir planı var. Tedavilerin ve ilaçların da uygulanma planı var. Sizi umursamıyor değil hiçbir sağlık çalışanı ancak uyması gereken kaideler var.
Bencilliği huy edinmekten uzak kalmayı ve empati duygusuna sahip olmayı öğrenmemiz gerek. Sağlık çalışanlarına saygı duymaktan uzaklaştığımız zaman memnuniyetimiz azaldı, farkında değil misiniz? Ki saygıyı çok hak ediyorlar. Öyle değil mi?
